Κυριακή 29 Μαΐου 2011
Τα νέα του εκτός έδρας αγώνα με τις Σέρρες - Ο άγιος Βασίλης και τα Ξωτικά
Εθνικό Στάδιο Σερρών, Σάββατο, 28 Μαϊου 2011 και ώρα 12:00, η θερμοκρασία αγγίζει τους 30ο C και ο λαμπερός ήλιος καίει τα πρόσωπα των παικτών των δικηγορικών συλλόγων Σερρών και Γιαννιτσών, που βρίσκονται εκεί, για να παίξουν το παιχνίδι της 5ης (προτελευταίας) αγωνιστικής του ΙΑ΄ ομίλου του 27ου ΠΠΠΔΣ. Κι όμως υπάρχει μια αίσθηση Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας, οι παίκτες των Σερρών, ντυμένοι στα κόκκινα, μοιράζουν στα παιδιά (παίκτες των Γιαννιτσών) πακετάκια με ζαχαρωτά (παραδοσιακούς ακανέδες Σερρών) κι αυτά (τα παιδιά) ενθουσιασμένα υπόσχονται ν’ ανταποδώσουν τα δώρα. Το παιχνίδι ξεκινά κι όλα δείχνουν ότι με λίγη σοβαρότητα το παιχνίδι θα έχει καλή έκβαση για την ομάδα των Γιαννιτσών, καθώς η ομάδα των Σερρών δείχνει ανήμπορη ν’ απειλήσει. Όμως, όπως είπαμε, η ατμόσφαιρα θυμίζει Χριστούγεννα και οι παίκτες των Γιαννιτσών, τιμώντας το πνεύμα των Χριστουγέννων, προσφέρουν δύο γκολ δώρο στην ομάδα των Σερρών, σε φάσεις, που αν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη, θα τις πρόβαλλαν στο τέλος της χρονιάς στα κανάλια, στην ενότητα «Παράξενα κι Αστεία». Κάπως έτσι πέρασε το πρώτο ημίχρονο, με τον Χάτζι, που την ημέρα αυτή συμπλήρωνε το #7ο έτος της ηλικίας του, απόντος και του κλασσικού γκρινιάρη της ομάδας, Giades (έβγαζε φωτογραφίες από τον πάγκο), να γκρινιάζει συνεχώς. Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα των Γιαννιτσών για ένα 20΄ περίπου, άσκησε ασφυκτική πίεση, πέτυχε γρήγορα το 2-1, μ’ ένα πολύ ωραίο γκολ του Παλτετσανάκη, που είχε πολύ καιρό να σκοράρει, χάνοντας στη συνέχεια πολλές ευκαιρίες, ενώ δεν επέτρεψε στην ομάδα των Σερρών να περάσει ούτε τη μεσαία γραμμή, έχοντας κατοχή μπάλας τουλάχιστον 80%. Δεν κατάφερε όμως να ισοφαρίσει και η ομάδα των Σερρών, σε μια αντεπίθεση της, με τον νεοεισελθόντα Κάσσανδρο (πιθανόν στρατηγός του Μ. Αλέξανδρου, όχι όμως δικηγορός), που ήλθε στο γήπεδο, αμέσως μετά την προπόνησή του με τον Πανσερραϊκό, έπειτα από ωραίο συνδυασμό και εκμεταλλευόμενη τους χώρους, που άφησε η ομάδα των Γιαννιτσών στην άμυνά της, πέτυχε το 3-1 και κάπου εκεί μάλλον τελείωσαν όλα, παρότι στη συνέχεια η ομάδα μας είχε δοκάρι και δεν της δόθηκε καθαρό πέναλτι (απόκρουση με το χέρι) από τον κατά τ’ άλλα καλό διαιτητή της συνάντησης. Δεν είχαν όμως τελειώσει τα δώρα από την πλευρά της ομάδας των Γιαννιτσών κι έτσι μ’ ένα ακόμη έγινε το τελικό 4-1.
Μετά το παιχνίδι και στο τρίτο ημίχρονο, που έγινε στην ταβέρνα «Ανατολικός» στην πανέμορφη κοιλάδα των Σερρών, ορισμένοι παίκτες (λόγω των δώρων) κυριολεκτικά δεν μιλιόντουσαν κι αν τους τρυπούσες δεν θα έβγαινε αίμα, όμως είναι αυτοί οι ίδιοι παίκτες, που με την πολύ καλή τους απόδοση, έδωσαν στην ομάδα, νίκες κατά το παρελθόν, αλλά και θα δώσουν στο μέλλον, αρχής γενομένης στον αγώνα με τον Βόλο, όπου πεποίθηση του γράφοντος είναι ότι αυτοί οι παίκτες θα μας δώσουν τη νίκη και την πρόκριση, γιατί είναι γεννημένοι νικητές.
Αναρτήθηκε από
hatzi-admin
στις
9:26 π.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Τανάλιας είναι ο γκολκίπερ που όλοι μας οι αντίπαλοι έχουν υμνήσει για τις εμφανίσεις του. Κάθε χρόνο μια και μόνο μια κακή εμφάνιση τη δικαιούται. θα είναι και πάλι ο καλύτερος όλων και θα εμπνέει σιγουριά σε όλη την άμυνα με τον Βόλο. Επίσης το καλύτερο λίμπερο του πρωταθλήματος (Κωστίκας) θα κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση στο τελευταίο παιχνίδι μας για τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, ζεσταίνοντας τις μηχανές για τον τελικό γύρο στα Ιωάννινα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό κει και πέρα, θα συμφωνήσω με τον Χάτζη (δικαιούταν μια καλύτερη εμφάνιση από εμάς ως δώρο για τα 50α του γενέθλια) ότι χρειάζεται σοβαρότητα, κάναμε τουλάχιστον 10 φάσεις για γκολ κ πετύχαμε μόλις ένα.
Αλγεινή εντύπωση έκανε η επανεμφάνιση ενός φαινομένου που, φέτος τουλάχιστον, είχαμε ξεχάσει: Οι "καλοί" ποδοσφαιριστές (μεταξύ των οποίων και εγώ) να τα βάζουν με τους "κακούς", που "κάνουν λάθη" και "φταίνε" που χάνουμε. Αυτό για το οποίο υπερηφανευόμαστε είναι ότι είμαστε μια καλή παρέα. Ο λόγος που αγωνιζόμαστε είναι η διασκέδασή μας. Δεν χρειάζεται να χαλάμε την ωραία ατμόσφαιρα που έχουμε δημιουργήσει. δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σου φταίνε οι άλλοι (και βάζω και τον εαυτό μέσα). Μια προπονησούλα την Τετάρτη και ένα γεύμα σύσφιξης και πάμε για το ματσάκι το ΣΚ. Η δεύτερη συνεχόμενη σφαλιάρα ήταν καλή, για να πέσουν λίγο οι μύτες μας..
ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ Νο 2
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ΄ αρχάς ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους παίκτες της ομάδος, που παρά την απόσταση (Γιαννιτσών-Σερρών ή Γιαννιτσών-Καβάλας-Σερρών - όπως προτιμάτε), τις δύσκολες για αγώνα συνθήκες εξαιτίας της μεγάλης θερμοκρασίας και του καυτού ήλιου και τις υποχρεώσεις που σίγουρα άφησαν πίσω στα Γιαννιτσά έπαιξαν και προσπάθησαν για το καλύτερο.
Κατά την ταπεινή άποψη ενός παίκτη που σαφώς δε γνωρίζει τόσο τα μυστικά όσο και την τεχνική του συγκεκριμένου αθλήματος, ένα πράγμα πρέπει να μας μένει τυπωμένο στο μυαλό μας από εμφανίσεις όπως η χθεσινή, το οποίο πρέπει να το πάρουμε μαζί μας και στα Γιάννενα, αν τελικά πάμε. Η "αδύναμη" ομάδα στο γήπεδο είναι μόνο θεωρητικά αδύναμη, καθώς μπορεί να ρίξει τέσσερα γκολάκια στην ομάδα που μπαίνοντας στο γήπεδο πριν το λάκτισμα έχει στα στοιχήματα για το διπλό απόδοση 1,40. Παίξαμε πάρα πολύ καλά 25 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο και άλλα τόσα στο δεύτερο. Οι Σέρρες δεν έκαναν παιχνίδι (τουλάχιστον αυτό είδε και πιστεύει ο γράφων). Παρά ταύτα κατάφεραν να βάλουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο 4 (όχι ένα, όυτε δύο, αλλά τέσσερα!!!!) γκολ. Ας το έχουμε στα υπ΄ όψιν αν πάμε με το καλό στην Ήπειρο.
Υ.Γ. Η ελάχιστου χρόνου προπόνηση (κάτι λίγα σουτ μόνο τού έγιναν πριν την έναρξη του αγώνα), ο καυτός ήλιος, το πολύ κακό πραγματικά έμπροσθεν της εστίας τερέν και το γεγονός ότι όσο δεν έρχεται σε επαφή με τη μπάλα ο τερματοφύλακας κατά τη διάρκεια του αγώνα και δή κατά το πρώτο ημίχρονο, τόσο αυξάνονται (γεωμετρικά) οι πιθανότητες στην μετά από αρκετή ώρα επαφή με τη μπάλα να δεχτεί εύκολο έως αστείο (για την κλάση του δικού μας τερματοφύλακα) γκολ, οδήγησαν στο να δεχτεί ο Τανάλιας τα δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο με τον τρόπο που τα δέχτηκε. Σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες (ήλιος και κακό τερέν) δεν τρως γκολ όταν πιέζεσαι συνεχώς και χρειάζεται να κάνεις επεμβάσεις, αλλά όταν το σώμα σου χαλαρώνει από την έλλειψη κίνησης. Θα συμφωνήσω με τον Sailor: η τερματοφυλακάρα ονόματι Τανάλιας απέδειξε σε όλα τα προηγούμενα ματς και θα αποδείξει και σε όλα τα επόμενα, αρχίζοντας από το ερχόμενο Σάββατο, την τεράστια αξία που δίνει στην ομάδα του συλλόγου.
Χριστιάνο
Την εμφάνιση του Σαββάτου θα πρέπει να τη θυμόμαστε για χρόνια. Θα 'πρεπε να είμαστε πολύ περισσότερο "υποψιασμένοι" αφού ξέραμε ότι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο έχασαν μέσα στις Σέρρες Βόλος και Μέγας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνεχής πίεση, οι πολλές ευκαιρίες, που όμως μεταφράστηκαν σε ένα μόνο γκολ, δεν έφτασαν μια που όταν ανοίγεσαι μπορείς να δεχτείς γκολ στην αντεπίθεση. Βέβαια υπήρχε η ιδιομορφία σχετικά με τα δυο πρώτα γκολ, αφού στη κυριολεξία τα χαρίστηκαν στον αντίπαλο που σε όλο το πρώτο ημίχρονο ήταν ανύπαρκτος επιθετικά. (Κρίμα που δεν τα κατέγραψε κάμερα για να μπουν στο youtube ως "παράξενα κι απίθανα" γκολ).
Χωρίς να έχω κάτι με τους φίλους των Σερρών, τολμώ να πω ότι είναι φανερά η πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου με εμφανής αδυναμίες σε πολλούς τομείς. Παρ' όλα αυτά θα πρέπει να τους αποδώσουμε και τα εύσημα, αφού κατάφεραν και πήραν και τα τρία αποτελάσματα στην έδρα τους. Έστω κι αν όπως χθες, σ' όλο το παιχνίδια έκαναν δύο ευκαιρίες μόνο και πέτυχαν συνολικά 4 γκόλ (είπαμε τα δύο ήταν δώρο του "Άι Βασίλη").
Χαίρομαι που το κλίμα ήταν καλό (λάθος βέβαια το να παίξουν οι ομάδες στο καταμεσήμερο) και που η φιλοξενία ήταν άψογη. Κρίμα που παρ' ότι θέλουμε να την ανταποδώσουμε για δεύτερη χρονιά, άλλες ήταν οι βουλές του Κυρίου.
Μ' αυτά και μ' αυτά πάντως ένα είναι σίγουρο για το οποίο και χαίρομαι φυσικά. Πως ο όμιλός μας ότι και να γίνει, ήταν και είναι σίγουρα ο πλέον αμφίρροπος και συναρπαστικός στο φετινό (καθ' ομολογία όλων) αδιάφορο μέχρι σήμερα Πρωτάθλημα.