Ίσως ήταν από τα καλύτερα πράγματα που κάναμε για τους πρόσφυγες ο σημερινός ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στην ομάδα του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών «Δικαιόπολις» και της Μικτής Προσφύγων (όπως ονομάστηκε).
Δεν ήταν μόνο η γλυκιά προσμονή από τους πρόσφυγες της μέρας του αγώνα, που ήταν φανερή από τις ερωτήσεις τους, την προετοιμασία της ομάδας τους, την αγωνία αν θα τους εξασφαλίσουμε στολές και παπούτσια, τα συχνά πειράγματα για την επερχόμενη ήττα μας.
Δεν ήταν μόνο το ότι μας είπαν πως θα έρθουν από τη μεριά τους 14 ποδοσφαιριστές και στο γήπεδο εμφανίστηκαν πάνω από 20 (χώρια τα παιδάκια που έτρεχαν γύρω τους).
Δεν ήταν μόνο οι ομάδες των νέων κοριτσιών και αγοριών, που βάδισαν με τα πόδια από τον καταυλισμό μέχρι τον Πλατανότοπο, για να παρακολουθήσουν τον αγώνα.
Δεν ήταν μόνο το κλίμα που δημιουργήθηκε στις κερκίδες από τις συνεχείς (κυριολεκτικά σ’ όλη τη διάρκεια του ματς) επευφημίες προς την ομάδα τους, άλλοτε «Συρία-Συρία», άλλοτε «Ιράκ-Ιράκ» και άλλοτε τα ονόματα των ποδοσφαιριστών.
Δεν ήταν μόνο το πάθος με το οποίο έπαιξαν οι ποδοσφαιριστές της Μικτής Προσφύγων και ο τρόπος που πανηγύρισαν παίκτες και φίλαθλοι τα γκολ που έβαλε η ομάδα τους.
Δεν ήταν μόνο το ότι τα μέλη και οι φίλοι της ομάδας του Δικηγορικού Συλλόγου αντιμετώπισαν πολύ ζεστά και υπεύθυνα το όλο θέμα και έδωσαν σύσσωμοι σχεδόν το «παρών» στο γήπεδο, όπως ίσως λίγες άλλες φορές (ενώ χάρισαν και αρκετά ζευγάρια ποδοσφαιρικά παπούτσια και μπάλες στους πρόσφυγες)..
Δεν ήταν μόνο που και αρκετοί δικοί μας εθελοντές και αλληλέγγυοι παρακολούθησαν το ματς πανηγυρίζοντας τα γκολ και των δύο ομάδων.
Δεν ήταν μόνο η φιλία και η αλληλεγγύη μεταξύ Ελλήνων και ξένων, ανθρώπων δηλαδή σε τελική ανάλυση, που εκφράστηκε και συμβολικά με μια φωτογραφία και των δύο ομάδων και φίλων τους στη μέση του γηπέδου.
Ήταν προπάντων η χαρά που έλαμπε στα πρόσωπα και στα μάτια των προσφύγων, όταν, την ώρα που έδυε ο ήλιος, περπατώντας και κουβεντιάζοντας πήραν το δρόμο του γυρισμού για τον καταυλισμό.
ΥΓ. Για την ιστορία, το σκορ του αγώνα ήταν 3-3
Θ.Α.
Πέμπτη 28 Απριλίου 2016
Επιτέλους λίγη χαρά!
Αναρτήθηκε από
hatzi-admin
στις
12:44 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου