Τα νέα του 2ου επίσημου αγώνα της ομάδας του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών, για την περίοδο 2012-13, με αντίπαλο την ομάδα του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης

«Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς» (Caer esta permitido, levantarse es obligatorio) έχει ως μότο στη ζωή του, ένας μεγάλος Ουρουγουανός άσος που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα. Αυτό έκαναν το Σάββατο, 30-3-2013, τα δώδεκα «διαλεχτά παλικάρια» της ομάδας του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών και έπειτα από την «πτώση» και τη βαριά εντός έδρας ήττα από την ομάδα του Αγρινίου, πήγαν στην Κομοτηνή και όχι μόνο «σηκώθηκαν», αλλά «πέταξαν» και απέδρασαν με το διπλό από το Πανθρακικό Στάδιο της Κομοτηνής, πραγματοποιώντας ίσως την πιο καλή εμφάνιση (απ’ όλες τις πλευρές) της ομάδας τα τελευταία χρόνια, νικώντας ένα παραδοσιακά δυνατό αντίπαλο με το εμφαντικό σκορ 0-3, που θα μπορούσε μάλιστα να είχε πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, αν οι παίκτες (επιθετικοί ή αμυντικοί) που βρέθηκαν σε θέση βολής στο β΄ ημίχρονο είχαν δείξει τη στοιχειώδη επιμέλεια και δεν σπαταλούσαν τις αμέτρητες ευκαιρίες που τους παρουσιάσθηκαν για να σκοράρουν.
Κι όμως το πρωί του Σαββάτου, τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα επακολουθούσε το μεσημέρι. Κατά την αναχώρηση από τα Γιαννιτσά, που πραγματοποιήθηκε με τη συνήθη 45λεπτη καθυστέρηση, οι περισσότεροι παίκτες ήταν σαν «χεσμένοι» με αποτέλεσμα ο Τανάλιας να τους μοιράζει πάνες για να μην λερώσουν τα αυτοκίνητα και πολύ λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν στη νίκη, ενώ κάποιοι δεν παρέλειψαν την αγαπημένη τους συνήθεια και στη στάση αναψυχής, που πραγματοποιήθηκε στο μέσο της διαδρομής μάζεψαν αγριόχορτα για σαλάτα!!!
Αγωνιστικά το παιχνίδι ξεκίνησε με την ομάδα των Γιαννιτσών να διαφοροποιεί λίγο τη διάταξη της και με σύστημα 4-4-2 και τον Κώστιγκα στην κορυφή της επίθεσης, να παίζει επιθετική άμυνα και να κλέβει μπάλες στην περιοχή του αντιπάλου και λειτουργώντας με αυτό τον τρόπο να δημιουργεί εύκολα ευκαιρίες για γκολ, που τις αξιοποίησε πολύ γρήγορα, καθώς με ένα πλασέ του Kill Bill και μια αριστοτεχνική λόμπα του Καρατζότι, προηγήθηκε μόλις στο 15΄ με 0-2. Από το 20΄ και μετά οι γηπεδούχοι, πραγματοποίησαν μια «ύποπτη» αλλαγή, βάζοντας μέσα στο γήπεδο ένα γρήγορο, τεχνίτη και δυνατό παίκτη κι άρχισαν να ισορροπούν το παιχνίδι πιέζοντας την άμυνα των Γιαννιτσών. Τότε ανέλαβε δράση ο Τανάλιας ή Σφιγκτήρας ή Γαλλικό Κλειδί, που κατεβάζοντας τα ρολά, στραγγάλισε όλες τις ελπίδες της θρακιώτικης ομάδας να επιστρέψει στο ματς. Στην επανάληψη οι γηπεδούχοι μπήκαν αποφασισμένοι να ασκήσουν μεγάλη πίεση και να πετύχουν την ανατροπή, περνώντας πολλούς παίκτες τους στην επίθεση, η σφιχτή όμως και σχεδόν άριστη λειτουργία της μεσοαμυντικής γραμμής των φιλοξενούμενων δεν τους επέτρεψε να πετύχουν κάτι. Αντίθετα τα Γιαννιτσά πέτυχαν και τρίτο γκολ με τον Giades και στη συνέχεια όσο περνούσε η ώρα και ιδίως από το 60΄ και μετά δεν υπήρχε αμυντική γραμμή από την ομάδα της Ροδόπης (όλοι οι παίκτες της ήταν μπροστά από την μεσαία γραμμή), με αποτέλεσμα οι παίκτες των Γιαννιτσών να βγουν πάρα πολλές φορές τετ α τετ με τον αντίπαλο τερματοφύλακα δείχνοντας όμως απίστευτη επιπολαιότητα, που οφείλεται βέβαια και στην κούραση από την υπερπροσπάθεια και τελικά να χάνουν αμέτρητες ευκαιρίες ν’ αυξήσουν το σκορ σε εξωπραγματικά επίπεδα.
Παρόντες ήταν:
1) Τανάλιας - Άφησε πίσω του την κακή εμφάνιση με το Αγρίνιο (ότι πάει μέσα γκολ) και όντας σε εξαιρετική ημέρα δικαιολόγησε το παρατσούκλι που του έδωσαν οι προσεχείς μας αντίπαλοι έπειτα από μια ανάλογη εμφάνιση, κατεβάζοντας τα ρολά, κλείνοντας πόρτες και παράθυρα, ενώ δεν παρέλειψε να βάλει και αεροστοπ για να μην υπάρχουν απώλειες.
2) Παπαντάμ – Ο «Γίγαντας» που όχι μόνο βοήθησε στην ανάπτυξη της ομάδας από πίσω, αλλά και έδωσε μονομαχίες στον αέρα με αντιπάλους δύο κεφάλια ψηλότερους, βγαίνοντας νικητής.
3) Sailor – Συγκλονιστικός και ανίκητος στην άμυνα και στην εναέρια και στην επίγεια, απέδειξε στο γήπεδο ότι σημασία δεν έχει το ταλέντο (που το έχει) ή οι προπονήσεις (που δεν τις έχει), αλλά η ψυχή που βγάζεις όταν παίζεις.
4) Ενωσίτης – Η τακτική του παιδεία και η χημεία που έχει με τον Sailor (δεν είναι τυχαίο ότι μετά την αρχική συνύπαρξή τους στο κέντρο της άμυνας έγιναν και κουμπάροι), τους κάνουν ένα πολύ καλό αμυντικό κεντρικό δίδυμο.
5) Μανουέλ - Το ακούραστο φουλ μπακ, με πολύ δουλειά στην άμυνα, παραλίγο να χρισθεί και σκόρερ χάνοντας δύο ανεπανάληπτα τετ α τετ.
6) Παλτετσανάκης – Με πολλές δυνάμεις παρά την ηλικία του (!!!), κάλυψε πολλούς χώρους, βοήθησε πάρα πολύ και δημιουργικά και ανασταλτικά.
7) Χάτζι –
8) Καρατζότι – Μεγάλη μπάλα από τον «Ιταλό», πέτυχε ένα σπουδαίο τεχνικά γκολ, δείγμα της μεγάλης κλάσης του. Πολύ δουλειά κι αυτός στον ανασταλτικό τομέα, κυρίως μετά το 0-3. Έβγαλε πολύ γκρίνια όμως στο τέλος για τις χαμένες ευκαιρίες, προφανώς λόγω της κούρασης.
9) Giades – Παρά την απουσία του από τις φετινές προπονήσεις και την κούραση από την πολυήμερη μετακόμιση στο νέο του σπίτι (έγκυρες πληροφορίες λένε ότι παρά το γεγονός ότι έχει κινητοποιήσει ολόκληρο στράτευμα, δεν έχει ακόμη τελειώσει!!!), έδειξε πάθος, δεν γκρίνιαξε σε όλο το παιχνίδι, παρά μόνο σε μία φάση, πέτυχε ένα γκολ, αλλά έχασε κι αυτός πολλές ευκαιρίες, ενώ το σημαντικότερο ήταν ότι ο Μανουέλ αμυντικά δεν ένοιωσε τη μοναξιά προηγούμενων παιχνιδιών.
10) Kill Bill – Επέστρεψε στην πόλη που σπούδασε και έπαιξε ποδόσφαιρο και ίσως αυτό τον φόρτισε συναισθηματικά και παρά το γεγονός ότι ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ, στη συνέχεια έχασε μοναδικές ευκαιρίες σε τετ α τετ με τον συμφοιτητή του τερματοφύλακα, αλλά και σε κενή εστία για ν’ αυξήσει το δείκτη του σκορ. Βοήθησε επίσης και αμυντικά στην επιθετική άμυνα που έπαιξε η ομάδα.
11) Κώστιγκα – Έπειτα από δύο μήνες με ανάδρομο Ερμή, τα φεγγάρια του ήρθαν στη σωστή θέση και απαλλαγμένος από τις «στεναχώριες» που του δημιουργούν οι ευθύνες του προπονητή, έπαιξε στην αγαπημένη του θέση, πραγματοποιώντας ένα από τα πιο ώριμα παιχνίδια του στην ομάδα, κλέβοντας πολλές μπάλες και δίνοντας πολλές ασίστ!!! Είναι κρίμα που την εμφάνιση αυτή δεν τη συνδύασε και μ’ ένα γκολ, που θα μπορούσε να το πετύχει κι αυτός σε κάποια τετ α τετ ή στο απίστευτο οφσάιντ που υποδείχθηκε.
12) Καμαρά – Αγωνίσθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο στη θέση του Παπαντάμ κι έδειξε παρά τα χρόνια που πέρασαν ότι η μπάλα δεν ξεχνιέται. Μάλιστα παραλίγο να χρισθεί και σκόρερ, αλλά η λόμπα που επιχείρησε, με τον τερματοφύλακα εκτός θέσης, δεν βρήκε το στόχο της.

Ευχαριστούμε τους συναδέλφους του Δ.Σ. Ροδόπης για την φιλοξενία τους και τον Χασάν και το "Περισκόπιο" του για την φωτογραφική κάλυψη. Αν βρεθεί ποτέ στα μέρη μας να μην διστάσει να μας αναζητήσει να τον κεράσουμε μια γράπα.