Προς υπεράσπιση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Δικηγορικών Συλλόγων

Τελείωσε και το 34ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Δικηγορικών Συλλόγων και ο τελικός επιφύλαξε μια μεγάλη έκπληξη, καθώς μετά το τέλος του αντί οι άμεσα εμπλεκόμενοι, συμμετέχοντες σ’ αυτό το πρωτάθλημα, να συζητάμε τη διακοπή της κυριαρχίας του Σόλωνα (Δ.Σ. Αθηνών) έπειτα από τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις, την επιστροφή της κούπας στο Λευκό Πύργο (ο ΑΡ.Μ.Α. του Δ.Σ. Θεσσαλονίκης σε χρονιά μουντιάλ δεν χάνει τον τίτλο), βρέθηκε να συζητά το Πανελλήνιο (φίλαθλοι και μη) για τον ξυλοδαρμό του διαιτητή της συνάντησης από δύο δικηγόρους παίκτες του Σόλωνα!!! Βασικό θέμα σε όλες τις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, σε ραδιόφωνα αλλά και τηλεοπτικά κανάλια (!!!), με το κείμενο του ρεπορτάζ να είναι κοινό και ν’ αλλάζουν απλώς οι τίτλοι του θέματος («Με μπουκέτα δίκασαν το διαιτητή οι παίκτες της ομάδας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών» ήταν μια από τις πιο ευρηματικές!!).
Κι όμως οι γνωρίζοντες-συμμετέχοντες, ξέρουν πολύ καλά ότι το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Δικηγορικών Συλλόγων, που ξεκίνησε πριν από 34 χρόνια, με σκοπό την άθληση των δικηγόρων της πατρίδας μας, τη γνωριμία μεταξύ τους και τη συνεχή επαφή και επικοινωνία αυτών, προκειμένου να επιτευχθεί περαιτέρω σύσφιξη τόσο των σχέσεων αυτών όσο και των Δικηγορικών Συλλόγων τους, έχει πετύχει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον αρχικό του στόχο και γι’ αυτό αποτελεί τον πιο μακροχρόνιο και οργανωμένο θεσμό εργασιακού πρωταθλήματος. Βέβαια όσοι δεν γνωρίζουν και «..φαντάζονται ότι ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά μεταξύ δικηγόρων και νομικάριων θα είναι μια ανιαρή και κοψοφλεβαίικη φάση..», προφανώς και κάνουν λάθος, αφού από τη στιγμή που ένας άνθρωπος βάζει σορτσάκι, φανέλα και ποδοσφαιρικά παπούτσια ξεχνάει πολλές φορές την ιδιότητά του και γίνεται παιδί, οπότε συμπεριφέρεται και σαν παιδί, ιδίως όταν οι καρδιακοί παλμοί έχουν φτάσει στο «κόκκινο»!!!
Οι αποκλίνουσες συμπεριφορές, όπως αυτές που συνέβησαν προχθές, πάντα υπήρχαν και δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν, προφανώς και είναι κατακριτέες, αποτελούν όμως την εξαίρεση και δεν είναι ικανές ούτε να αμαυρώσουν, ούτε να διακόψουν έναν θεσμό τόσο πετυχημένο που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου.

Και του χρόνου να είμαστε γέροι πάλι ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε και για να ….. μαλώνουμε!!!